Lýsing

Taxa hentar eina várhagasólju og blæsur. Har er bara ein lítil fallskýggi eftir, og Taxa nikkar. „Ein sjeikur,“ sigur hon. Hon vil hava, at Naja spyr, hvør tað er, men Naja tímir ikki. „Tað eitur eitt fræhár,“ sigur Naja. „Hvat sigur tú? Frathár?“ flennir Taxa. „Eg segði fræhár.“ „Frata fræhár.“ „Steðga nú, tað er ólekkurt.“ Naja vendir sær. „Eg fari aftur,“ sigur hon.