Lýsing

Kenslur, kynslív, mánaringrásin, endaleysa endurtøkan – rein og skitin. Blóð og eggloysn og dømandi moralskar røddir uttan um kroppin, og børn og bindingar og floygd børn og eitt sindur av luft, sum perspektiverar bindingarnar – kvinnur við felags lagnu fylkjast, og so endar tað tunga, strævna, klaustrofobiska ein sólfyltan várdag við reinum koddavárum í lotinum.